Van 9 tot en met 14 oktober staat de laatste World Tour-ronde in het Westen op de planning. Dan wordt de Ronde van Turkije gereden. De voorgaande jaren werd de wedstrijd in de lente gereden, maar vorig jaar werd de koers door de onrust in het land naar oktober verplaatst. En daar staat hij nu weer. De koers wordt voornamelijk in het westen van Turkije gereden en lijkt een ronde te zijn voor renners die goed in het middengedeelte kunnen rijden.
Ronde van Turkije: De etappes
De ronde opent met een etappe die zich in het binnenland afspeelt. In een groot rondje moeten de renners 149 kilometer afleggen van Konya naar Konya. Onderweg komen ze daarbij twee kleine beklimmingen tegen, maar de kans is groot dat deze etappe in een sprint eindigt.
Ook de tweede etappe lijkt een sprintersetappe te worden. Men moet daarbij 154 kilometer langs de Turkse kust afleggen. Van Alanya naar Antalya zijn er eigenlijk geen noemenswaardige hobbels die men moet nemen. Andermaal een etappe voor de sprinters dus.
Etappe drie gaat van Fehiye naar Marmaris, een fijn kustplaatsje. Met 137 kilometer een etappe die niet al te lang is. Ook hier lijkt het woord weer te zijn aan de sprinters, hoewel er op zo’n 15 kilometer van de finish nog een klein heuveltje is waar men zich op kan verkijken.
De volgende dag beginnen we ook in Marmaris en gaan we naar Selcuk. Met 206 kilometer de langste etappe van de week en eentje waar verschillen gemaakt kunnen worden. Aan het begin van de etappe moeten de renners al van nul naar de 700 meter klimmen. De etappe eindigt ook met een beklimming waar we in 7 kilometer zo’n 400 meter omhoog geen. Zeker geen Alpenkol, maar wel iets voor de rijders die beter zijn wanneer het omhoog gaat.
Het is tegelijkertijd ook het enige wapenfeit, want etappe 5 van Selcuk naar Manisa is met 136 kilometer andermaal behoorlijk vlak. En ook etappe zes van Bursa naar Istanbul is weggelegd voor de sprinters. Daarmee lijkt het klassement in etappe 4 te worden beslecht en is het voor de rest vooral opletten.
De ploegen
Wat dat betreft is het dan ook niet heel verrassend dat er niet al te grote namen aan de start zullen staan, ook al is het een World Tour-koers en doen alle grote ploegen mee. De Ronde van Turkije lijkt de laatste jaren een moetje te zijn, waar ploegen niet echt op zitten te wachten. Maar juist vanuit die positie kunnen jonge renners zich uitstekend in de kijker rijden.