Eind 2017 leek het er op dat het Amerikaanse team van Cannondale geen toekomst meer had. Het lukte de teambaas niet om een nieuwe sponsor te vinden. Terwijl er een crowdfundingscampagne werd opgezet, werd aan de renners verteld dat ze mochten uitkijken naar een nieuw team, als ze dat wilden. Uit het niets werd er toen met EF Education First alsnog een geldschieter gevonden en kon de ploeg door. Vorig jaar leverden dat niet de resultaten op die men had gehoopt, maar dit jaar hopen ze een grotere rol van betekenis te spelen. Tijd om de belangrijkste renners van Team EF Education First Pro Cycling op een rij te zetten.

De belangrijkste renners van Team EF Education First Pro Cycling: Rigoberto Urán

De carrière van Rigoberto Urán is er een van vallen en opstaan. Hij begon als groot talent in de Grote Rondes en reed indrukwekkende uitslagen. Maar daarna viel hij terug en leek hij geen deuk in een pakje boter te rijden. Tijdens de Olympische Spelen in Londen in 2012 werd hij verrassend tweede, nadat hij met Alexander Vinokourov was weggereden. Het verkeerd kijken over zijn schouder kostte hem een kans in de sprint. In 2018 viel hij tijdens de Tour de France ongelukkig uit, terwijl hij in 2017 nog het podium haalde. Dat kunstje wil hij dit jaar herhalen. Hij wist dat jaar nog wel zevende in het algemeen klassement in de Vuelta à España te worden.

Rigoberto Urán tijdens de Ronde van Lombardije in 2018 – Foto: Cor Vos

Tejay van Garderen

Tejay van Garderen heeft in het verleden meerdere malen laten zien goed te kunnen presteren in een grote ronde waarbij hij een goed algemeen klassement wilde rijden. Je wordt immers niet voor niks twee keer vijfde in de Tour de France. Hij lijkt zich echter nu te specialiseren op de tijdrit met vooral successen in de team tijdrit toen hij vorig jaar voor BMC uitkwam. Maar ook individueel reed hij vaak behoorlijk goed. Hij heeft zijn programma nog niet bekendgemaakt, maar een combinatie tussen de Ronde van Californië (die hij vaak goed reed) en de Tour de France zouden wij logisch vinden.

Tejay van Garderen tijdens de Tour de France 2018 – Foto: Cor Vos

Matti Breschel

Matti Breschel werd lang gezien als een enorm groot talent. De inmiddels 34-jarige renner maakte in 2008 indruk met een derde plek op het WK op de weg, wat hem een mooie carrièreboost gaf. In 2010 werd hij zelfs tweede achter Thor Hushovd. Een jaar waarin hij ook knap Dwars door Vlaanderen wist te winnen. Hij was echter vooral goed in de Ronde van Denemarken, waar hij maar liefst negen etappes heeft weten te winnen. Hij moet het voornamelijk hebben van ontsnappingen in ééndaagse wedstrijden en kan zo een mooi resultaat neerzetten.

Matti Breschel tijdens de Japan Cup 2018 – Foto: Cor Vos

Sep Vanmarcke

Sep Vanmarcke is de man waarvan we lang gedacht hadden dat hij ooit de winst zou gaan pakken in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Maar het geluk zat hem nooit mee. Meer dan eens reed hij in de finale lek en was hij kansloos. En de ene keer dat hij echt kon strijden, zat hij samen met ene Fabian Cancellera en werd hij in de sprint geklopt. Toch is het een man die tijdens de voorjaarsklassiekers altijd in het rijtje kanshebbers wordt genoemd. En is dit jaar andermaal het geval.

Sep Vanmarcke tijdens Parijs-Roubaix 2018 – Foto: Cor Vos

Sebastian Langeveld

Sebastian Langeveld is net als Vanmarcke zo’n renner die gewoon goed meedoet. Voor de uiteindelijke winst komt hij vaak net te kort, hoewel hij in het verleden heeft gewonnen in de Omloop het Nieuwsblad. Hij is een renner die enerzijds Vanmarcke kan bijstaan, maar anderzijds ook goed mee kan sluipen in een kopgroep. In 2017 eindigde hij zo derde in Parijs-Roubaix Ook is het een echte teamspeler die het geen probleem vindt om zijn mouwen op te stropen en het zware werk uit te voeren.

Sebastian Langeveld tijdens Kuurne-Brussel Kuurne 2018 – Foto: Cor Vos