Bekende koersen als de Tour de France en de Giro krijgen veel aandacht. Ook klassiekers zul je vast wel live op tv hebben gezien. Er zijn echter ook genoeg koersen die in een wielerjaar op de kalender staan zonder dat je er veel van hoort.
Het wielerseizoen begint in januari met onder andere de Tour Down Under in Australië en eindigt zo’n beetje in oktober met de Ronde van Lombardije. In het seizoen zijn er drie grote rondes, een aantal belangrijke koersen die gelden als een voorbereidingskoers en natuurlijk de eendaagse klassiekers. De meeste koersen kennen wel een bepaalde bekendheid, maar er zijn ook koersen die nauwelijks aandacht krijgen. Dit zijn een paar van de wedstrijden die wat ongelukkig geplaatst zijn.
De Ronde van Californië
We beginnen dit overzicht met de Amgen Tour of California, oftewel, de Ronde van Californië. Het is een meerdaagse etappekoers die in de Verenigde Staten voornamelijk in de staat Californië wordt afgewerkt. De race wordt al sinds 2006 gehouden en kent spraakmakende winnaars als Bradley Wiggins, Levi Leipheimer, Robert Gesink, en Peter Sagan. Toch sneeuwt de koers elk jaar onder. Enerzijds komt dat door het feit dat de wedstrijd in de Verenigde Staten wordt gehouden en je dus met het tijdsverschil niet overdag op de Europese tv ziet. Daarnaast wordt de race de laatste jaren gehouden tijdens de Giro d’Italia, waardoor de interesse minimaal is. En dat is jammer, want de koers kent boeiende bergetappes.
De Ronde van Polen
De tweede race in dit rijtje is de Tour de Pologne, oftewel de Ronde van Polen. Deze ronde heeft het qua timing iets beter voor elkaar, maar valt een beetje tussen de wal en het schip. Waar voorbereidingsrondes voor de Giro en de Tour veel aandacht krijgen, daar geldt de Ronde van Polen als een voorbereidingsronde voor de Vuelta. En over het algemeen is de Vuelta een ronde voor Spanjaarden en voor renners die na een geslaagde of juist mislukte Tour hun seizoen op een goede manier willen afsluiten. Daardoor is het deelnemersveld van de Ronde van Polen nooit zo sterk en is de aandacht voor de Ronde die in de vakantie valt gering.
De Grand Prix van Quebec en Montreal
Vlak voor het WK vinden er in Canada twee prachtige eendaagskoersen plaatsen. In Quebec en Montreal kunnen klassieke renners en renners met een degelijke eindsprint wanneer het parkoers omhoog gaat, kijken hoe hun benen zijn voor een eventuele WK-deelname. Het grote probleem van deze twee klassiekers is net als bij de Ronde van Californië de locatie. De Oost-kust van Canada heeft nog altijd een tijdsverschil van zo’n zes uur, waardoor je pas laat op de avond de finale kunt zien.
De Ronde van Oostenrijk
De laatste koers in deze reeks is de Ronde van Oostenrijk. Een ronde in het land dat bekend staat om zijn bergen, dat zou perfect zijn voor vuurwerk. Helaas is de Ronde van Oostenrijk een kleinere etappekoers, waardoor de grote namen eigenlijk ontbreken. Daarbij helpt het niet dat de Ronde tegelijkertijd met de Tour de France wordt gehouden, waardoor je in de praktijk eigenlijk niemand over deze Ronde hoort praten. En dat is toch jammer voor een koers met mooie etappes.