Aan alle familieleden en partners van wielerfans: pas op! Het Europese wedstrijdseizoen staat weer voor de deur. En dit betekent dat je waarschijnlijk weer moet dealen met de vervelende gewoontes van liefhebber(s) van de koers. Hier is een lijst van de slechtste gewoontes die wij, koers-aanbidders, hebben. Wellicht herken je er een paar. Alvast onze oprechte excuses.
Het grootste scherm
Wielerfans claimen, op de dag van koers, het grootste scherm van het huis voor uren en uren achter elkaar. In het begin is het voornamelijk in het weekend. Zodra het seizoen vordert, nemen de vervelende gewoontes in razend tempo toe. Tot het hoogtepunt, waarop de TV dagelijks aan staat. Met beelden van mannen en vrouwen die door het Belgische, Italiaanse, Franse en Spaanse landschap rollen.
Het enige voordeel voor de niet-fans zijn de af en toe prachtige beelden van vergezichten en pittoreske dorpjes. Je kunt er, dankzij het bijgeleverde TV-commentaar, zelfs iets van opsteken. Maar pas op: als je iets (lastigs) aan de liefhebber vraagt, kan je een kort antwoord verwachten.
Wedstrijdmagazine-stress
Één van de problemen met de jaarlijkse gidsen die de Grote Rondes vergezellen, is dat ze er als magazine uitzien. Maar het zijn geen gewone magazines, die op de stapel magazines thuishoren. Het zijn wedstrijdgidsen! Dit misverstand kan dan ook behoorlijk was stress veroorzaken. Wanneer de gids voor de Giro d’Italia of Tour de France kwijt is, is er nood aan de man. Voor zowel de fans als de huisgenoten.
Deze gidsen, welke vaak zijn voorzien van ruimte voor de fans om mee te schrijven met het dagelijkse klassement, zijn heilig. Het ergste wat je kan overkomen is dat de Grote Ronde-gids voor het einde van de wedstrijd al bij oud papier is beland.
Snacks en 0% bier
De bank is continu omringd door snack-papiertjes en bierblikjes. Maar omdat dit het gebied is van een fiets-fanaat, zijn het voornamelijk ongezouten noten en 0% bier. Niet dat dit de hele scene er fraaier doet laten uitzien. En met een beetje pech is er voor de uitzending nog een eigen training afgewerkt. Dat betekent dus dat er de hele middag met de benen omhoog wordt gelegen. Kortom: geen fraai gezicht.
Sssst!
De spanning in de wedstrijd op TV neemt toe! Een sterke tegenwind trekt het peloton uit elkaar, en een van de grootste ploegen lijkt de slag te hebben gemist. Op dat moment gaat de deurbel, en komt visite de woonkamer binnenstormen. Slechte timing! Tijdens de voorgaande (saaie) 2,5 uur, prima. Maar dit is hét moment van de dag, waar je alleen op kunt hopen. Maar het is ook weekend; het moment waarop families elkaar moeten bezoeken. Schijnt.
De échte fan zal dan ook moeite hebben om zich te kunnen concentreren op de sport én te socialisen. Best mogelijke scenario? Iemand van de visite is ook fan van wielrennen. Slechtst mogelijke scenario? Enorme discussies nadat de visite het huis uit is. Hoe je dit kunt voorkomen? Geen visite plannen tijdens de koers.
Zzzzz!
Lange, vlakke etappes voor sprinters zijn alleen in het laatste kwartier interessant. Desalniettemin moet de TV aan zodra de uitzending begint. Waarom? Er zou een kopman kunnen vallen. Wind zou waaiers kunnen vormen. Al gebeurt dit weinig. Dus is de aanloop naar de finish hét moment voor een welverdiende slaapsessie op de bank. Je weet wat ze zeggen: rust is onderdeel van de training. Waarschuwing: ook tijdens het slapen moeten niet-fans de TV niet uitzetten.
Verschillende wedstrijden. Tegelijkertijd.
Op sommige moment in het seizoen zijn er meerdere wedstrijden op één dag. Dit betekent dat er naast de TV nog een laptop of tablet fungeert als tweede scherm. Wat voor de nodige discussie in huis kan zorgen. Uiteraard staat de meest belangrijke wedstrijd op het grootste scherm, en de andere wedstrijd op het secundaire beeld. Dus ja: de bank én de TV zijn nog steeds bezet.
Zappen
We zijn in de Lage Landen gezegend met de luxe van 3 zenders waarop commentaar wordt geleverd. Dit betekent dat we naar het beste commentaar kunnen zappen. Of naar de beelden, terwijl een andere zender reclame uitzendt. Zo leveren de Belgische journalisten prachtig (en soms ietwat poëtisch) commentaar. In Nederland hebben we ex-profs als Maarten Ducrot, Karsten Kroon en Michael Boogert die commentaar voorzien van soms interessante insights.
Engelstaligen kunnen op Eurosport switchen naar de fenomenale analyses van Sean Kelly. Niet-wielerfans zien het scherm verspringen en horen verschillende stemmen. Met enige optimisme wordt er gevraagd: “Is de wedstrijd afgelopen?” Nee, nog niet…